“
Душанбелик 25 ёшли Мадина (исми ўзгартирилган) таксичилар томонидан кўп марта жинсий ва жисмоний зўравонликка дуч келган.
«2017 йилнинг кузида 19:00 атрофида ЦУМнинг яқинида истиқомат қилувчи холамнинг қизи қўнғироқ қилиб, мумкин қадар тезроқ етиб келигимни илтимос қилди. Мен «Ватан» кинотеатри ёнида истиқомат қиламан. Мен унинг олдига шошдим. Йўналишда айни «Ватан» кинотеатри олдидан йўловчиларни олувчи 3 ва 8 рақамли таксилар кўп.
Ҳайдовчи менга бармоқлари билан 3-ни кўрсатди, мен қўлимни кўтариб уни тўхтатдим. Мен шоҳ кўчада кўп рейдлар бўлиши сабабли ҳайдовчиларнинг кўпчилиги рақамли ёрлиқларни кўймайдилар ва йўналиш рақамини бармоқлари билан кўрсатадилар.
Машинада учта ёшлар ўтирган эдилар, ва улар бир бирлари билан танишлиги кўринар эди. Машинага ўтириб, ҳайдовчига пулни узатдим, у эса, пулни олмади ва «Бизга сенинг пулинг керак эмас, қизча. Ҳозир сени бир жойга олиб борамиз, ва ўша ерда дам оламиз», деди.
Шу пайтда менинг бутун вужудимни қўрқув қоплади. Машина эшиклари автоматик равишда кулфланди. Қўрқувдан қалтираб, мен титроқ овоз билан: «Ака, таксичи бўлмасангиз нега 3 рақамини кўрсатдингиз?», - деб, сўрадим.
Бунга ҳайдовчи: «Аҳмоқ эмассанку, кимнинг машинасига ўтираётганингни билгансан, биз такси эмаслигини билгансан. Қичиғингни кўй …», - деб, жавоб берди.
Шу сўзлардан сўнг у машинани соатига 100-120 км тезликда ҳайдади. Менинг тўхташни сўраб қилган илтимосларимни, худди ГАИ ходимини писанд қилмагандай, писанд қилмади. Лекин шаҳарнинг марказида бошқа ГАИ ходими йўлнинг ўртасига чиқиб бизларни тўхтатди. Мен машинадан сапчиб чиқдим ва ГАИ ходими томонига югурдим, унга мени пулимдан воз кечиб, қайгадир олиб кетмоқчи эканларини айтдим. Машина ҳайдовчиси ГАИ ходими олдига тез келиб, унга: «Э, оғайни, бу фохиша. Ўзи машинага ўтириб, сизлар қаерга борсангиз, мен ҳам сизлар билан», - деди.
Шундай қилиб, у ГАИ ходими олдида менинг шаъним ва қадр-қимматимни камситди ва мени фохишаликда айблади. Лекин бу сўзларнинг мен учун аҳамияти йўқ эди, чунки машинадан чиқиб олганим муҳим эди ва шунинг учун мен хурсанд ва бахтли эдим. Улар ўзаро баҳслари билан банд эканликларини кўриб, мен тез қочиб кетдим, ҳатто машинанинг рақамини эслаб қолишни ёдимдан чиқарибман, чунки мумкин қадар тезроқ қочиб кетиш ва бўлган ҳодисани унутишни хоҳлардим. Мен бир неча дугоналаимдан бошқа бу воқеани гапирмадим, чунки менга ҳеч ким ишонмасди, ҳатто айблашарди.
2018 йилнинг кузида мен билан иккинчи марта ўхшаш ҳодиса рўй берди. Бу кечқурун дугонам билан тадбирдан чиқиб, уйга кетаётганимизда рўй берди. Ходиса марказий кўчада содир бўлди. Машиналар кам эди, мен эса уйга шошилаётган эдим, чунки онам ёлғиз қолган эди. Такси келиб тўхтади, ҳайдовчи менга № 8 «трафарет»ни кўрсатди ва мен ўтирдим. Ойналари қорайтирилганлигини қоронғида кўрмадим. Машинага ўтириб, яна хато қилганимни тушундим. Машинада яна уч киши бор эди ва яна ҳайдовчи йўл пулини олмади. Ҳудди биринчи галдагидек. Лекин бу гал орқа ўриндиқда ўтирган эркак қўлини чўзди ва мени ушлашга ҳаракат қилди. Мен қаттиқ қўрқиб кетдим ва баланд овозда: «Нима қиляпсиз? Нега мени тегяпсиз?», - деб, сўрадим. У, гўёки, ўриндиғда қандайдир нарсасини қолдирганлигини ва мен ўша нарса устига ўтирганимни айтди. Унда мен: «Машинани тўхтатинг, мен чиқаман», - дедим. Бунга ҳайдовчи жилмайиб: «Тўхтатамиз, лекин кечроқ …»- деб, жавоб берди.
Машина соатига 100-120 км тезликда кетаётган эди. Мен қайта худди ўша хатони қилганим учун ўзимдан нафратланаётган эдим. Уйга қайтмасам ўзимни, онамни, ҳамма яқинларимга иснод келтиришимдан қўрқардим. Бошимда шунга ўхшаш кўплаб ёмон фикрлар айланар эди. Кейин ўзимни қўлга олдим ва машина шаҳар марказини соатига 120 км тезликда босиб ўтаётганида, эшикни очиб, машинадан ўзимни ташламоқчи бўлдим, лекин шу онда у машинани тўхтатди. Мен ундан чиқдим ва орқага ўгирилмасдан югурдим. Хавфсиз жойга етиб борганданкейин расмий таксига буюртма бердим ва уйга етиб бордим. Бу га ҳам ҳеч кимга бу воқеа тўғрисида айтмадим... Ўзим учун «учсомонийли» деган таксилар ҳизматидан воз кечишни қарор қилдим.
Биринчи ҳодисадан сўнг менда ўзимга нисбатан нафрат йўқ эди, чунки мен айбдор эмаслигимни, машинага билмаганлигим учун ўтирганимни тушунардим. Кейинчалик қайси машинага ўтираётганимга эътибор беришим керак. Лекин иккинчи ҳодсадан кейин ўзимга нисбатан нафрат уйғонди, чунки ҳамма нарсани била туриб, ўша хатони қайтардим.
Мен бошимдан кечирган ҳодисалардан кейин икки йил ўтгач мен ҳуқуқни муҳофаза қилиш органларига мурожаат қилмадим. Ўзимнинг фойдамга далилларим йўқ, ҳатто машиналар рақамларини билмайман. Бунга қўшимча, маъмурият, агар уларнинг қўлларида менинг ҳақлигимни исбот қилувчи фактлар бўлса ҳам, «учсомонийли» жиноятчиларни ушлаб, жазолашига ишонмайман».